بررسی مقاومت بیوتیپ های چچم (Lolium rigidum) جمع آوری شده از مزارع گندم استان فارس نسبت به علفکش پینوکسادن

بمنظور بررسی مقاومت بیوتیپ‌های چچم نسبت به علف‌کش‌ پینوکسادن آزمایش گلخانه‌ای و آزمون زیست‌سنجی بذر در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1388 در بخش تحقیقات علف‌های‌هرز موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور انجام شد. آزمایش گلخانه‌ای شامل تعیین درجه مقاومت و آزمون زیست‌سنجی پتری دیش شامل تعیین دزی از علف‌کش که باعث 50 درصد بازدارندگی طول ساقه‌چه بیوتیپ حساس (GR50)، تعیین میزان حساسیت بیوتیپ‌ها به علف‌کش و تعیین درجه مقاومت بود. آزمایش‌ها بر روی 12 بیوتیپ چچم جمع‌آوری شده از استان فارس انجام گرفت. در این آزمایش به ترتیب بیوتیپ‌ حساس (FS) و بیوتیپ‌های مشکوک به مقاومتES1، ES2، ES3، ES4، ES5، M1، M2، M3، F1، FJو FI2 چچم توسط علف‌کش پینوکسادن با  دزهای 0، 45، 90، 180، 360، 720 و 1440 گرم ماده مؤثر در هکتار در آزمایش گلخانه‌ای و 0، 4/0، 8/0، 6/1، 2/3، 4/6 و 8/12 میلی‌گرم ماده مؤثر در لیتر در پتری دیش تیمار شدند. در آزمایش‌ گلخانه‌ای بیوتیپ‌های چچم در مرحله 4- 2 برگی با دزهای تعیین شده سمپاشی شدند. چهار هفته بعد از سمپاشی درصد وزن خشک بیوتیپ‌ها و درصد گیاهان زنده مانده هر بیوتیپ نسبت به شاهد (بدون علف‌کش) ارزیابی و درجه مقاومت تعیین شد. در آزمایش‌های زیست‌سنجی بذر درصد طول ساقچه بیوتیپ‌ها نسبت به شاهد (آب مقطر)، 7 روز پس از اعمال تیمار علف‌کش به بذرهای جوانه زده سنجیده شد. درجه مقاومت بیوتیپ‌ها نیز محاسبه شد. نتایج حاصل از کلیه آزمایش‌های گلخانه‌ای و زیست‌سنجی بذر نشان داد که 4 بیوتیپ ES4، M2،F1و FJبه علف‌کش پینوکسادن مقاوم می‌باشند. در کل نتایج این تحقیق نشان داد اکثر بیوتیپ‌های مورد بررسی در این تحقیق نسبت به علفکش پینوکسادن حساسیت نشان دادند.